Klub SFRJ Forum Indeks Klub SFRJ
Da se podsjetimo ili necem naucimo iz vremena SFRJ
 
 Kako koristiti ovaj Forum?Kako koristiti ovaj Forum?   TražiTraži   Lista članovaLista članova   Grupe korisnikaGrupe korisnika   RSS Feed   RegistracijaRegistracija 
 ProfilProfil   Provjeri privatne porukeProvjeri privatne poruke   LoginLogin 




Arhitektura

 
Otvori novu diskusiju   Odgovori na temu    Klub SFRJ Forum Indeks -> Kultura
Vidi prethodnu temu :: Vidi sljedeću temu  
Autor Poruka
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 01 Jan 2008 08:50    Naslov komentara: Arhitektura Citiraj ovaj komentar

Podrucje SFRJ uvijek je bilo poznato po svojim spomenicima arhitekture. koji su to sve spomenici?
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 01 Jan 2008 09:11    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

“Gradi brate, štogod ljepše može,

Od studena kreča i kamena

Od kamena nikom ni kamena

Stajaće mu hiljadu godina”



Nove moderne građevine mjenjale su po okupaciji spoljni izgled Sarajeva i svojim mnoštvom sve izrazitije ocrtavale njegovu buduću fizionomiju. Građene uz primjenu arhitekture zapadnog tipa, te građevine su po mnogim odlikama zadovoljavale praktične potrebe savremenog života, za koje je već neprikladna bila stara orijentalna arhitektura i veličinom objekta i po načinu građenja. To ipak ne znači da pojedinci nisu i dalje gradili male stambene kućice na stari način, naročito po zabačenim perifernim mahalama. Zbog oskudice u izgrađenom prostoru uprava je tolerisala ovo stanje, ali je novi način gradnje forsirala u popaljenom ravničarskom dijelu grada gdje je i sama preduzimala veće građevinske radove.

Građevinska djelatnost u Sarajevu usmjerena je isprva na obezbjeđivanje prostora za smještaj vladinih nadleštava i ustanova, kao i vojske, činovništva i drugih doseljenih stranaca. Novi način građenja forsiran je u ravničarskom dijelu grada koji je građevinski rano izdvojen i sa mnogo pažnje tretiran. Na ovom prostoru koncentrisane su postepeno ne samo javne ustanove i državna nadleštva nego i važnije trgovačko-zanatlijske radnje i glavnina privrednog grada uopšte. Pored više građevina za javne potrebe, na ovom prostoru su podizane i moderne stambene kuće, a usto i prepravljane stare.



U Sarajevu je sama vlada podigla više zgrada za svoje urede i ustanove, zatim nekoliko tvorničkih zgrada i uređaja, paviljone opšte zemaljske bolnice i zemaljskog muzeja, kasarne za vojsku i žandarmeriju, više stanova za oficire, itd. Također su i vjerske zajednice podizale svoje zgrade, naročito katoličke crkve. U podizanju novih zgrada veoma je bila aktivna i sarajevska gradska opština koja je podigla, pored monumentalne vijećnice, više komunalnih objekata (klaonica, tržnica, električna centrala, plinara, sirotište, vatrogasna kasarna i druge). Nekoliko većih zgrada sagrađeno je iz fondova raznih organizacija (penzioni fond, vakufi, crkvene opštine i udruženja, društveni dom i drugi). Također su stambene i druge zgrade kroz cijelo vrijeme podizala i privatna lica, najprije doseljenici sa strane, a poslije sve više domaći.



Od javnih zgrada najranije je podignut oficirski kasino još 1879 godine i to na zemljištu koje je sedamdesetih godina kupio austro-ugarski generalni konzulat za gradnju katoličke crkve. Zemaljska vlada je 1884 godine počela graditi svoju glavnu zgradu na Musali u koju su već u oktobru naredne godine smještena sva vladina nadleštva. To je velika dvospratna zgrada sagrađena po projektu arhitekte Josipa Vancaša.

Od 1884 do 1889 godine građena je i dovršena katolička Katedrala, po projektu arhitekte Vancaša u srednjovjekovnom gotskom stilu, a nešto ranije u istom stilu po projektu arhitekte Paneka franjevačka crkva sv. Ante i samostan. U blizini katedrale zemaljska vlada je 1886 godine podigla prostranu zgradu iz sredstava činovničkog penzionog fonda u koju je smješteno više ustanova.

Prvi moderni hotel u Sarajevu, hotel “Evropa”, sagradio je 1882 godine Gligorije Jeftanović (“zenđil Sarajlija”), zbog čega je po rješenju opštinskog zastupstva njegovim imenom prozvana ulica u kojoj je hotel. U 1889 godini sagrađen je “Ajas-pašin dvor” – kasnije hotel “Central”, drugi moderni hotel u Sarajevu koji je spočetka izdan u zakup gostioničaru Kunertu koji je u prizemlju otvorio kafanu.



Od zgrada u orijentalnom stilu sagrađena je najprije 1887/88 godine manja čitaonica (kiraethana) na Bentbaši i to po projektu arhitekte Vancaša, a zatim iznad čaršije i šerijatska sudačka škola po projektu arhitekte Paržika sa arkadama, vodoskokom i malom džamijom. Od 1892 do 1894 godine sagrađena je po projektu arhitekte Viteka gradska vijećnica (beledija), trokutasta monumentalna zgrada u mavarskom stilu, koja spolja ostavlja lijep utisak po stupovima i lođama prema Miljacki, a unutra po prostranoj auli sa ukrasima u raznim bojama.



Godine 1890/91 sagrađena je po projektu arhitekte Paneka zgrada vrhovnog suda, a godinu dana poslije podignuta je zgrada velike gimnazije pored koje su poslije izgrađene još dvije zgrade za potrebe gimnazije i učiteljske škole. Na istočnoj strani Koševske doline sagrađeni su od 1892 do 1894 godine paviljoni opšte zemaljske bolnice sa nizom sporednih prostorija.

Sredinom devedesetih godina dovršen je u Sarajevu i treći moderni hotel, “Grand” hotel Danijela Saloma koji je nakon samo par mjeseci ustupljen za potrebe Zemaljske banke. Ovih godina sagrađeno je više novih javnih zgrada, među njima gradska tržnica (1895), društveni dom (1897), pravoslavna mitropolija (1898). 1896 godine istočno od glavne zgrade zemaljske vlade su podignute još dvije zgrade za vladine potrebe,a godine 1902 dovršena je nova Filipovićeva kasarna.



U posljednjem periodu podignuto je u Sarajevu više školskih zgrada, među njima 1908/09 godine zgrada velike realke na obali. Godine 1908 počeli su radovi na gradnji zemaljskog muzeja u zapadnom dijelu grada, a završeni su tek 1912 godine. Muzej je podignut u četiri paviljona ukrug poredani i među sobom povezani terasom, zaokruživši po sredini park koji je predviđen za botaničku baštu.

Pored velike realke na obali su podignute još četiri veće zgrade od kojih su zgrada državne štamparije (1909), velika poštanska zgrada (1913), zgrada filijale austro-ugarske banke i monumentalna pravosudna palata.

Važno je istaći da je s jeseni 1912 godine dovršena u Sahtijanuši ulici zgrada kina “Apolo” čime je Sarajevo dobilo prvu moderno urađenu kino salu. Po završetku Napretkovog doma preduzeće kinematografa “Apolo” otvorilo je i drugo moderno kino u Sarajevu pod nazivom “Imperijal”. Na kraju ovog perioda sagrađeni su i domovi kulturno-prosvjetnih društava “Prosvjete” (1911) i “Napretka” (1913), te nekoliko većih privatnih zgrada i građevina (Salomova palata, palata Srpske crkvene opštine, Musafina palata, Đulagin dvor i razne druge).
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE


rozalin: komentar modifikovan dana: 10 Jan 2008 17:20; prepravljeno ukupno 4 puta
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 04 Jan 2008 09:36    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Ostrozac



Ostrošca nad Unom. Stara utvrda je stoljecima bila ljudsko stanište. Dugo bijaše značajno središte. Mnogo puta dograđivan, dotrjerivan i obnavljan. Smjenjivali su se mnogi gospodari nad njim i u njemu: Knezovi Blagajski, Turci, Age i Begovi. Krajiški kapetanii drugi poznati i manje poznati vladari. Postojanje Ostrošca "po nekima" pominje se 405 god. prije nove ere. Ali zvanično se pominje 1286 god. za vrijeme vladavine knezova Blagajskih Babovića a nazvali su se Knezovi Ostroški. God. 1577 tvrđava prelazi u vlasništvo Ferhad-bega Sokolovica. Nakon njegove kratke vladavine general Kevenhilberg osvaja Ostrožac, a 1579 Prelazi u ruke Tuskih osvajača. Skoro 300 god. Ostrošcem su upravljali članovi porodice Beširevica sve do 1836. kada su ukinute kapetanije, a Mehmed-beg Beširevic prodao je Ostrožacki grad Lotharu von Berksu okružnom načelniku u Bihaću. Odmah po kupovini počeo je sa restauracijom utvrde i izgradnjom dvorca u koji se uselio 1902.god. Odavde je Lotar fon Berks u ime Habzburga upravljao Bihaćkim krajem.
U vrijeme II svjetskog rata jedno je vrijeme tu bio smješten vrhovni štab NOR-a. od Novembra 1942 do januara 1943 god. na čelu sa Josipom Brozom Tito,. kao i Pjesnik Vladimir Nazor. Za vrijeme boravka u zamku, tu je napravljen plan za II zasjedanje AVNOJ-a u to vrijeme najznačajniji događaj u tom dijelu evrope.[img][/img]
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE


rozalin: komentar modifikovan dana: 08 Jan 2008 13:06; prepravljeno ukupno 1 puta
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 06 Jan 2008 15:01    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Kalemegdan


Kalemegdan je najznačajniji kulturno-istorijski kompleks, u kojem dominira Beogradska tvrđava iznad ušća Save u Dunav.
Naziv Kalemegdan odnosi se samo na prostorni plato oko tvrđave koji je osamdesetih godina 19. vijeka pretvoren u park. Dok je bio vojna tvrdjava plato je sluzio kao osmatracnica. Ime mu potice iz turskog doba. Turci su Kalemegdan nazivali i Fićir-bajir što znači "brijeg za razmišljanje".
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 09 Jan 2008 10:23    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Stari most u Mostaru




Sve do Turskog osvajanja Mostar je bio malo naselje. Kod Starog Mosta price kazu da su u kulama na obje strane zivjeli "mostari" koji su cuvali most i po njima su stanovnici tog tadasnjeg naselja dobili ime Mostari.
Stari most Drveni most nije zadovoljavao potrebe Turske vojske pa je pocela izgradnja novog mosta 1557 god. i trajala je punih devet godina. Most je remek djelo neimara Hajrudina,koji je bio ucenik poznatog graditelja Sinana. Na kamenoj ploci upisana je godina zavrsetka 944 po hidzri ili 1566 po nasem racunanju vremena.
Most je sirok 4,5 m , visok oko 20m, a njegov kameni luk dug je oko 30m. Kameni blokovi su medjusobno povezani zeljeznim sponama koje su zalivene olovom. Turski putopisac Evlija Celebija, je 60-tih godina 17. vjeka napisao: "Ja,mali rob i najmanji prosao i obisao sam do sada sesnaest carevina, ali ovako visoke cuprije ne vidjeh".Stari most
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
Jarmila
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 578
Mjesto: Lomme Francuska

KomentarUpisano: 09 Jan 2008 18:17    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Hvala Rozalin sto nas podsecas na velika umetnicka dela nase domovine.
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Pošalji e-mail MSN Messenger
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 12 Maj 2008 16:23    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar




Behram-begova medresa u Tuzli je najstarija obrazovna institucija u sjeveroistocnoj Bosni i medju najstarijim je medresama nasega podneblja. Istorijski izvori navode da je pocela s radom prije 1626. godine. Zgrada Medrese u 19. vijeku je sagradjena u arapsko-maurskom stilu, a tokom svoje istoriji je
vise puta restaurirana i dogradjivana.
Prijelomni dogadjaj u radu Medrese je dolazak hafiza Salih-ef. Sivcevica na mjesto upravitelja 1922. godine. On je uveo reforme koje su imale za cilj da poboljsaju njen rad, a najznacajnije su:



- uvodi se razredna nastava, prvo dva razreda 1923., a kasnije pet razreda;
- skolske 1923/24 obnavlja zgradu Medrese i u nju smjesta i internat za
ucenike;
- osniva kuhinju za ucenike, u spavaonice unosi krevete, a u ucionice klupe;
- u nastavni program uvodi svjetovne predmete;
- uvodi internatske propise i pravila;
- od 1923. godine uvodi prijemni ispit iz kiraeta i uslovljava upis zavrsenom
osnovnom skolom;
- 1924. godine formira savremenu biblioteku.

Ovaj nacin rada u Medresi primjenjivao se sve do prekida njenog rada 15. januara 1949. godine. Nastavni plan i program se stalno usavrsavao sto je znatno uvecalo i zainteresiranost ucenika za pohadjanje Medrese.
Pred Drugi svjetski rat Medresa je imala ukupno dvadeset prostorija u kojima se moglo smjestiti 120
ucenika.
U nastavi je koristeno preko 100 udzbenika, a izucavalo se 25 nastavnih predmeta. Medresa je radila i tokom rata, ali u veoma teskim uslovima.
Skolske 1948/49 godine ucenici su nakon povratka sa zimskog odmora, 15. januara, obavijesteni da se rad Medrese obustavlja do daljnjeg. Medresu je tada pohadjalo oko 100 ucenika. Od tog broja 24 ucenika nastavili su skolovanje u Mektebi-nuvabu (Serijatska sudacka skola) u Sarajevu i neki su postali i kadije.
Zgrada Medrese je srusena 1974. godine. Od cijelog objekta ostala je samo porta (kapija) koja je restaurirana prvi put 1975. godine, a zatim i 1990. i 1997. godine.

Znacajno svjedocanstvo o kvalitetu obrazovanja je navod hadzi Mehmed-ef. Handzica da su svrsenici ove Medrese bili veoma dobri poznavaoci arapskog jezika.

Tokom 323 godine rada Medrese (1626.-1949.) u ovoj najstarijoj obrazovnoj instituciji sjeveroistocne
Bosne predavaci su bili najznacajniji alimi i profesori ovoga kraja:
h. Muhamed Hakki-ef. Cokic, tuzlanski muftija, h. hfz. Sahbaz-ef. Husic, hfz. Salih-ef. Sivcevic,
upravitelj, hfz. Hasan-ef. Smajlovic, upravitelj, Sevket-ef. Sabic, muderris i pomocnik upravitelja,
Ibrahim-ef. Cokic, hfz. Muhamed-ef. Husic, kurra-hafiz Ahmed-ef. Redzebasic, Adem-ef.
Azderic, dr. Ismet Smajlovic, Mehmed Mesa Selimovic, Ibrahim Imsirevic, kadija, Husejn
Dubravic i Omer Dzudza.

Nakon 44 godine prekida, rad Medrese je reaktiviran 1993. godine. Prijemni ispiti su odrzani 28. augusta, a nastava je pocela 6. oktobra iste godine.
Nastavu je pocelo pohadjati 77 ucenika i 40 ucenica, a organizirana je iznajmljenim prostorijama.
Godine 1994. Medresa se preselila u restauriranu zgradu ciji su prostori prilagodjeni njenim potrebama. Kompleks Behram-begove medrese u Tuzli danas se sastoji od skolskih, internatskih zgrada i vakufskog objekta, a u toku je izgradnja dzamije. Od 1993. godine u Behram-begovoj medresi neprestano
se ulazu napori za poboljsanje kako prostornih tako i organizacijskih uslova za ostvarenje sto kvalitetnijih odgojno-obrazovnih rezultata.
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 12 Maj 2008 16:24    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

    Zagrebačka katedrala

U jugoistočnom uglu Kaptola smještena je katedrala, čija su dva visoka, vitka zvonika vidljiva sa svih strana u panorami Zagreba. Prostor oko katedrale sa sjeverne, istočne i južne strane omeđuju kule i bedemi, a do 1906/7. bili su zidovi i još jedna kula na trgu ispred katedrale, tako da je ona bila opasana sa svih strana. Uz južni i istočni zid proteže se nadbiskupski dvor.
Zagrebačka je katedrala izuzetno značajna građevina. Najveći je, a možda i najvredniji sakralni objekt u Hrvatskoj. lako su o njoj mnogi stručnjaci pisali rasprave i studije, još uvijek nije potpuno i sa sigurnošću objašnjena povijest njene gradnje.


Zagrebački biskupi i (od 1853) nadbiskupi svoju su stolnu crkvu izgradivali prema mjerilima vrhunske kvalitete, ukrašavali je i obdarivali vrijednim umjetničkim djelima, a za njima su se povodili mnogi crkveni Ijudi i svjetovnjaci. Dragocjenosti i pokretni inventar čuvaju se u riznici koja je bila prikazana javnosti na velikoj izložbi Riznica zagrebačke katedrale« (Zagreb, 1983). Mnoštvo umjetnina (od kraja XI do početka XX stoljeća) zadivilo je posjetitelje.

Zagrebačka katedrala pripada među monumentalne gotičke katedrale i svjedoći o Zagrebu kao snažnom srednjovjekovnom kulturnom središtu. Biskupija je u Zagrebu osnovana 1093 - 1094. godine, a vjerojatno je doskora poćela i gradnja stolne crkve. Ostaci temelja i zidova pronađeni pod podom katedrale dokazuju da se prije današnje crkve na njenu mjestu nalazila starija. U nadbiskupski je dvor na južnoj strani ugrađena kapela sv. Stjepana, sagrađena sredinom 13. stoljeća. Po romaničko-ranogotičkim dijelovima (kapiteli, zaglavni kamen) stilski je najstarija građevina u Zagrebu (uz romanički prozor - ostatak romanike na crkvi sv. Marka u Gomjem gradu). Da je ova kapela starija od kotedrale, bilo je poznato u 17. stoljeću. Biskup Petar Domitrović naziva je 1616. “kolijevkom” stolne crkve. Sama katedrala građena je u etapama, uz prekide od 13. do početka 16. st. kad su dovršeni svodovi lade. Mnogi su biskupi, njeni graditelji, ugradili svoje grbove u njezine zidove. Potpuno izgrađen zvonik, i to samo južni (iako su morala biti predviđena dva) dobila je istom 1633-1641. godine, kada je biskup Franjo Hasanović Ergeljski angažirao graditelja Ivana Albertala, rodom iz Švicarske. On je projektirao i izveo masivan zvonik koji je djelovao gotovo isto tako obrambeno kao i kule oko katedrale i biskupskog dvora. Nakon velikog požara 1645. godine Albertal je obnovio i druge dijelove katedrale. U toku 17. a osobito 18. stoljeća prostrana unutrašnjost stolne crkve ispunjavana je baroknim oltarima (ukupno osamnaest), propovjedaonicom, nadgrobnim pločama. Stanovite izmjene provedene su u prvoj polovici 19. stoljeća.

Stilska evolucija prekinuta je 9. studenog 1880. snažnim potresom. Srušio se zvjezdasti svod svetišta, napukli su svodovi kapela i lada, glavni je oltar zdrobljen, mnogi predmeti oštećeni, a zvonik teško oštećen. Zamjena dotrajalih dijelova bila je planirana još prije potresa, a tada se pristupilo radikalnom zahvatu i regotizaciji koju je zamislio kelnsko-bečki arhitekt Fridrih Schmidt, a razradio i proveo Herman Bolle 1880-1902. godine.

Svod svetišta, kapela i lada nanovo su izgrađeni. Unutrašnjost crkve - na tom principu - morala je biti oslobođena barokne pretrpanosti, a vanjština je morala postati (neo) gotička. Namjesto jednog teškog zvonika iz pročelja su se uzdigla dva visoka, koji se prema vrhovima sužuju. Katedrola je promijenila lice, a novo je postalo simbolom Zagreba. U unutrašnjosti visinom i oblikom gotičkih svodova i stupova u tri broda sačuvala je srednjovjekovnu autentićnost, kao i u sakristiji gdje na svodu i zidovima ima fresaka iz druge polovice 13. ili početka 14. stoljeća.
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
omladinac
drug


Član od: 20 Jan 2008
Komentari: 19
Mjesto: Split

KomentarUpisano: 12 Maj 2008 19:02    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Drugovi, a di su spomenici iz NOB-a? Oće li ko stavit njihovu sliku? Ili ako neko ima sliku vrata od grada iz Kotora. To bi volija vidit. Vidija san uživo, ali na žalost nisan slika.
_________________
Al negde u nama je bitaka plam,
i kažem vam šta dobro znam
Računajte na nas...
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Pošalji e-mail Posjeti web-site MSN Messenger
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 15 Maj 2008 19:15    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar


vrata unutar starog grada Kotora

Ne znam da li si mislio na ovu sliku
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 22 Jun 2008 09:11    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

    Dubrovnik







_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 22 Jun 2008 09:13    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar



Prema izvorima i naslagama soli u podrucju soli, cijela oblast u kojoj su nastali i Banovici u srednjem vijeku nosila je naziv Soli. Kao pogranicna oblast Bosne ona je cesto mijenjala gospodare. U pocetku je duzi period vremena bila pod vlascu Vizantije. U 10. i 11. vijeku nalazi se u sastavu Srbije kneza caslava i Bodina. Poslije spajanja Hrvatske drzave sa Madjarskom, zupa Soli dolazi u neposredno susjedstvo sa ovom mocnom drzavom (1102) Madjara. To je bilo sudbonosno za ovo podrucje, jer ostaje kroz cio srednji vijek, sa manjim prekidima, u interesnoj sferi madjarskih kraljeva.
U doba Kulina bana (1180 – 1204) ova zupa sa podrucjem Banovica ulazi prvi put u sastav bosanske drzave. U to vrijeme po Bosni i ovoj oblasti siri se novo vjersko ucenje koje su donijeli protjerani bogumili iz Srbije i Dalmacije. U 13. vijeku Madjari izdvajaju oblast Usore i Soli u posebnu banovinu pod neposrednom upravom madjarskih kraljeva. Iz tog doba vjerovatno potice predak Bozicka Banovica koji je nosio titulu bana za ovo podrucje. Podrucje opcine Banovici, kao i citave sjeveroistocne Bosne, vrlo malo je istrazivano. Ipak do danas je poznat znatan broj srednjovjekovnih nekropola. Vecina ovih spomenika je bez natpisa, grubo oklesanih i manjih dimenzija. Medju njima se istice stecak Bozicka Banovica u Banovici Selu. To je nadgrobni spomenik od kamenog bloka, krecnjaka sa lijepo oklesanom povrsinom u obliku sarkofaga, sa kamenim postoljem velicine 2,20 x 0,90 x 0,70 m. Ivice sarkofaga su ukrasene motivom pletenog uzeta, a sa zapadne strane urezan je ornament cvijeta stilizovanog ljiljana. Sa juzne strane postoji natpis cirilskim slovima (bosancica) slijedeceg sadrzaja: "Ase (ovdje) lezi Bozicko Banovic na svojoj zemlji plemenitoj na Dramesini a postavise (stecak) Hlapac i Obodan i Branko sa Bracom."
Stecak Bozicka Banovica sudeci prema obliku slova pripada 15. vijeku i za nas je od velike vaznosti prije svega zbog prezimena Banovic. Ocito je da se po njemu i citav kraj zove Banovici. Vjerovatno je Bozicko svoje prezime dobio od nekog blizeg ili pretka koji je upravljao ovim krajevima kao ban svakako prije dolaska Turaka. Drugi vazan podatak sa natpisa je da je Bozicko bio sahranjen na "zemlji svojoj plemenitoj" koja se zvala Dramesina. To je najstariji spomen bosanske zupe Dramesin o kojoj imamo nesto vise podataka iz vremena turske vlasti.
_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 01 Aug 2008 20:51    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Barutana u Tuzli
Barutanom u Tuzli nazivamo kamenom zidani objekat koji se nalazi na Gradini. Barutana je sagra?ena u 17. vijeku. Do dolaska Austrije služila je kao utvrda, a od tada kao depo za eksploziv, barut. Odatle je 1688. godine pružen otpor jedinicama Ljudevita Bodenskog koji je prodirao od Zvornika prema Banjaluci, a 1690. vojsci vojvode Per?inlije.


Za vrijeme pohare Tuzle, 4. septembra 1750. u Barutanu su sklonjeni mnogi dragocjeni predmeti sve tri vjerske bogomoljke i nekih mještana. Isto tako, odatle je pružan otpor jedinicama generala Caparija 1878. godine.



Jedan dio Barutane je srušen ili ljudskom nepažnjom, ili je sam od sebe pao - ne znamo. Taj objekat, kao i svi u našoj Republici koji imaju istorijsku vrijednost, bio je pod zaštitom Republi?kog zavoda za zaštitu istorijskih spomenika. Barutana je ostala na milost i nemilost vremena, prijatelja starina i onih koji se smatraju jedino pozvanim za takve odluke.


_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
rozalin
Sekretar
Sekretar


Član od: 24 Dec 2007
Komentari: 825

KomentarUpisano: 14 Aug 2008 21:16    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Džindijska džamija
Džamija Huseina Čauša u narodu poznatija kao Džindijska džamija podignuta je u prvoj polovini 17. vijeka, a restaurisana 1909. godine. Džindijina džamija (još jedan od naziva) je svojevrsni spomenik kulture i graditeljske spretnosti. Skrojena isključivo od drveta, decenijama odoljeva zubu vremena.

Džindijska džamija, nešto starija fotografija

_________________
MUSKARCI SU RODJENI ZA REVOLUCIONARE,
TIM VISE AKO IMAJU POTPORU U LJUBAVI ZENE
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku Posjeti web-site
ceca_64
Patriota


Član od: 18 Jan 2008
Komentari: 451
Mjesto: Nish

KomentarUpisano: 17 Aug 2008 13:25    Naslov komentara: Citiraj ovaj komentar

Most Mehmed-paše Sokolovića



Most Mehmed-paše Sokolovića (Stari most u Višegradu) nalazi se u gradu Višegradu blizu granice između Bosne i Hercegovine i Srbije i predstavlja jedno od najmonumentalnijih djela arhitekture koja je nastala u razdoblju od 15. do 19. vijeka u Bosni i Hercegovini.

Most je izgrađen u periodu od 1571. do 1577. godine, na mjestu gdje je put povezivao Bosnu sa Carigradom iznad rijeke Drine (tzv. "Carigradska džada"). Izgradnja mosta povjerena je najvećem turskom graditelju, Kodža Mimar Sinanu, dvorskom arhitekti i vrhovnom graditelju Carstva, jednom od najvećih arhitekata svijeta. Zadužbina je Mehmed-paše Sokolovića, velikog vezira trojice sultana ( 1565.-1579. godine ) – Sulejmana Veličanstvenog, Selima II i Murata III.

Za ovaj most se zna da je popravljan oko 1664. godine, zatim 1875., 1911. i 1939 te 1940. godine. Pri povlačenju Austrijanaca iz Višegrada 1914. godine, razoreno je jedno okno, a slijedeće godine srpska vojska prilikom napuštanja Višegrada je razorila još jedno. Takvo stanje mosta se zadržalo do 1939. godine kada je doveden u ispravno stanje. Od 1915. do 1939. godine na porušenom dijelu mosta stajala je željezna konstrukcija preko koje se odvijao saobraćaj. Prilikom povlačenja Nijemaca u oktobru 1943. godine i taj je dio razoren.

Sredina mosta, nazvana kapija-sofa, je bila proširena i ubrzo je postala popularno sastajalište za ljude iz Višegrada i okolice, jedno relaksirano stanje koje je još uvijek tipično za današnju Tursku i većinu Balkana.

Roman Ive Andrića "Na Drini ċuprija", za koji je pisac dobio i Nobelovu nagradu i koji je preveden na mnoge svjetske jezike, je baziran po historiji ovog mosta. Roman je kroz historiju mosta prikazao i istoriju cjelokupnog podneblja i mnoge značajne dogadjaje u vezi sa mostom.

Most Mehmed-paše Sokolovića je također upisan i na listu 100 najugroženijih spomenika svjetske baštine od strane World Monuments Fund (Fond svjetskih spomenika) organizacije .

_________________
Godine su prosle pune muka.
Ginulo se za slobodu nijemo.
Ili s pjesmom umesto jauka,
Druze Tito mi ti se kunemo...
Na vrh
Vidi profil korisnika Pošalji privatnu poruku
Pokaži ranije komentare:   
Otvori novu diskusiju   Odgovori na temu    Klub SFRJ Forum Indeks -> Kultura Vremenska zona: CET (Evropa)
Stranica 1/1

 
Idi na:  
Ne možete ostavljati nove komentare u ovom forumu
Ne možete odgovoriti na teme ili komentare u ovom forumu
Ne možete prepraviti vlastite poruke
Ne možete obrisati vlastite komentare u ovom forumu
Ne možete glasati u anketama foruma


MojForum.si - brezplačno gostovanje forumov. Powered by phpBB 2.